Εισήλθαμε ήδη στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Στην εβδομάδα αυτή, που είναι διαφορετική από όλες τις άλλες του έτους. Διαφορετική, γιατί στην εβδομάδα αυτή θα δούμε τον Κύριό μας να συλλαμβάνεται, να δικάζεται, να εμπαίζεται, να ανεβαίνει επάνω στον Σταυρό, αλλά στο τέλος να ανασταίνεται.
Εμείς ας γίνουμε συνοδοιπόροι Του.
Ας μην Τον αφήσουμε.
Ας μην Τον αρνηθούμε. Αλλά κι αν, παρ’ ελπίδα, Τον αρνηθούμε, ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα του αποστόλου Πέτρου, ο οποίος «έκλαυσε πικρώς». Τα δάκρυα της μετανοίας, τα δάκρυα για τις αμαρτίες μας, ας μας συνοδεύουν όλες αυτές τις ημέρες. Και να γνωρίζουμε ότι τα δάκρυα αυτά θα είναι εκείνα που θα μας οδηγήσουν να χύσουμε κάποια άλλα δάκρυα, τα δάκρυα της χαράς για την Ανάσταση του Κυρίου.
Ας ευχηθούμε ο Κύριός μας να μας αξιώσει να γίνουμε συνοδοιπόροι Του σ’ αυτή την πορεία προς τα σεπτά Πάθη και την ένδοξο Ανάστασή Του.
Και εμείς ταπεινά ας Τον παρακαλούμε να μην αποστρέψει το πρόσωπό Του από όλους μας, αλλά να μας έχει μαζί Του συνοδοιπόρους, να μας έχει κοντά Του και να μας οδηγήσει και στη δική μας ανάσταση!
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, καλή δύναμη, καλή Ανάσταση!
